Celem artykułu jest wskazanie potencjalnych zagrożeń dla systemu bankowego w Chinach. Zastosowaną metodą badawczą jest przegląd literatury i badań empirycznych. Wyniki analizy pokazują, że silna interwencja rządowa w dużym stopniu wpływa na powstawanie zagrożeń dla systemu bankowego i hamuje dalszy rozwój bankowości w kraju. W chińskim sektorze bankowym dominuje pięć dużych banków państwowych. Na rynku nie ma konkurencji. Dodatkowo detaliczne stopy procentowe są sztucznie utrzymywane na niskim poziomie, a tani kapitał kierowany jest głównie do sektora dużych przedsiębiorstw państwowych. Wysoki wzrost gospodarczy kraju jest w dużym stopniu generowany przez sektor bankowy. Taka polityka doprowadziła jednak do powstania wielu zagrożeń dla systemu, a także dla całej chińskiej gospodarki. Skutkiem nieefektywnej alokacji środków finansowych są bańki cenowe i nadmierne inwestycje we wspieranych przez rząd sektorach. Jednocześnie większości potrzeb w zakresie finansowania przedsiębiorstw prywatnych i osób fizycznych nie jest zaspokajana, dlatego na szeroką skalę rozwija się szara strefa bankowości - zarówno w formie prywatnych instytucji pożyczkowych, jak i poprzez pozabilansową działalność banków komercyjnych. Kolejne duże zagrożenie stanowią okresy nadmiernego kredytowania, które związane są z ogłaszanymi przez rząd centralny planami inwestycyjnymi. Skutkiem tego jest nagromadzenie w bilansach banków niespłacanych kredytów udzielanych rządom lokalnym, które starają się sprostać zaleceniom rządu centralnego. Wnioskiem z artykułu jest konieczność stopniowej liberalizacji stopy procentowej, zmniejszenia interwencji rządowej i dominacji pięciu dużych banków oraz wprowadzenia konkurencyjnego środowiska, aby chiński system bankowy bardziej efektywnie pełnił swoją funkcję.