Celem artykułu jest rozpatrzenie wpływu postępu technologicznego na strukturę dochodów oraz - poprzez skutki dla popytu zagregowanego – na tendencję do uporczywych stagnacji i bezrobocia nękających współczesną gospodarkę. Osią tego opracowania jest teoretyczna analiza wpływu postępu technologicznego na podział dochodu. Przedstawiona analiza wskazuje, że standardowe założenia odnoszące się do funkcji produkcji, chociaż pozornie jedynie techniczne i neutralne ze względu na wnioski, mają zasadnicze znaczenie dla ujęcia kwestii podziału dochodu, w praktyce wyłączając tę kwestię z analizy ekonomicznej. W rzeczywistości płace nie są wynikiem precyzyjnych rozwiązań odzwierciedlających ekonomiczną optymalizację zdeterminowaną technologią i równowagą rynku pracy, lecz są wynikiem gry społecznej i politycznej dla danego poziomu zatrudnienia. Ponadto innowacje technologiczne mają pracooszczędny charakter, a dodatnie korzyści skali typowe dla postępu technicznego eliminują wszelką oddolną konkurencję. Właściwości postępu technologicznego sprawiają, że udział płac w dochodach wykazuje tendencję spadkową. Przedmiotem drugiej części analizy jest wpływ rosnących nierówności dochodowych na popyt zagregowany. W duchu właściwym pracom Kaleckiego autor wskazuje, że spadający udział dochodów płacowych stwarza tendencję do stagnacji i uporczywego bezrobocia. Całość analizy pozwala więc wyjaśnić stagnację i uporczywe bezrobocie współistniejące z wysokimi zyskami, stan prowadzący we współczesnej ekonomii do konfuzji. Na zakończenie rozpatrzone zostają możliwe środki zaradcze. Zgodnie z podstawowym wnioskiem z tej części analizy globalizacja stanowi zasadniczą przeszkodę w skutecznym podjęciu prób złagodzenia omawianego problemu przez pojedynczy rząd.