Celem opracowania jest próba odpowiedzi na pytanie, jak w epoce nieodwracalnej globalizacji zmieniają się reguły światowej gry ekonomicznej i politycznej oraz w jakim stopniu muszą one uwzględniać wzrost znaczenia Chin, które dokonując olbrzymiego skoku w rozwoju społeczno-gospodarczym, przechodzą z poziomu kraju zacofanego do rozwiniętego. Główna metoda analizy to ekonomia porównawcza oraz spojrzenie na wielowątkowy proces rozwoju przez pryzmat ekonomii politycznej i nowego pragmatyzmu. Rozważania prowadzą do wniosku, że Chinom nie należy się przeciwstawiać ani z nimi walczyć, lecz trzeba z nimi pragmatycznie współdziałać w rozwiązywaniu piętrzących się globalnych problemów. Współcześnie zarówno Chiny powinny dostosowywać się do zewnętrznego świata, jak i świat musi brać pod uwagę specyfikę systemową Chin wyrażającą się w tzw. chinizmie. Nie ma możliwości narzucenia Chinom modelu ukształtowanego gdzie indziej, tym bardziej że współcześnie w wielu krajach liberalna demokracja przeżywa systemowy kryzys. Nie ma też szans na narzucenie innym modelu chińskiego, acz dla niejednego kraju wydaje się on ponętny. Dalszy rozwój światowej gospodarki wymaga reinstytucjonalizacji globalizacji i nadania jej charakteru bardziej inkluzywnego. Jedyna sensowna droga na przyszłość to wnikliwa obserwacja alternatywnych systemów politycznych i gospodarczych oraz wzajemne uczenie się i rzeczowa współpraca opierająca się na nieortodoksyjnej myśli ekonomicznej.