Artykuł koncentruje się na uwarunkowaniach wzrostu gospodarczego polskich województw. Podstawowym pytaniem badawczym jest identyfikacja czynników, które mogą sprzyjać i hamować rozwój polskich regionów (po okresie prorynkowej transformacji). Dotychczasowe trendy wskazują, że kryzys 2008+ spowolnił, ale nie załamał cyklu wzrostu, a sytuacja gospodarcza województw relatywnie się poprawia; największą dynamiką PKB charakteryzują się regiony najbardziej rozwinięte. Kluczową rolę w stymulowaniu rozwoju ma europejska polityka spójności, obejmująca unikatowy w skali globalnej pakiet narzędzi, rozwiązań i źródeł finansowania. Wpływ na obecną opcję tej polityki ma nie tylko nowe podejście wypracowane przez Bank Światowy i Unię Europejską, ale również niekorzystne megatrendy globalne. W obecnej perspektywie finansowej priorytetem polityki spójności jest wzrost konkurencyjności regionalnej. Polska jest największym beneficjentem tej polityki, mimo to pojawiają się obawy, że korzystna trajektoria rozwoju polskich regionów może napotkać na przeszkody m.in. wskutek zagrożenia tzw. pułapką średniego dochodu i niekorzystne uwarunkowania zewnętrzne. Z tego względu konieczne są dostosowania w polityce regionalnej i innych rodzajach interwencji publicznych, których celem powinny być działania na rzecz zmniejszenia wrażliwości reakcji polskich regionów na negatywne trendy globalne.