W ostatnich latach problematyka inwestycji jest podejmowana w kontekście dyskusji nad zasadami polityki regionalnej i konwergencji gospodarczej, które pozostają ważnymi celami polityki spójności realizowanej oraz współfinansowanej w ramach Unii Europejskiej. Narzędziem metodologicznym wykorzystanym w badaniu nad efektami inwestycji wydatkowanych w województwach w ramach polityki spójności były modele wzrostu gospodarczego. W wyniku przeprowadzonego badania określono długookresowe efekty polityki spójności realizowanej w Polsce w perspektywie finansowej 2014–2020. Otrzymane wyniki nie potwierdziły osiągnięcia w długim horyzoncie czasu celu w postaci wyrównywania się pomiędzy województwami poziomów PKB na osobę pracującą. W artykule wskazano sposób wykorzystania matematycznych modeli wzrostu gospodarczego w procesie alokacji pomiędzy województwami inwestycji, które zgodnie ze wskazaniami modeli przyczynią się do osiągnięcia celu z uwzględnieniem paradygmatu zarówno polaryzacyjno-dyfuzyjnego, jak i wyrównawczego polityki regionalnej. W rezultacie możliwe stało się włączenie matematycznej teorii wzrostu gospodarczego do toczącej się dyskusji nad sposobami i efektami prowadzenia polityki regionalnej, której celem zgodnie z przyjętymi w pracy założeniami może być wyższa efektywność ekonomiczna inwestycji lub dążenie do wyrównywania poziomów produkcji.