W artykule przedstawiono wyniki analizy empirycznej determinant polityki monetarnej w Chinach w okresie od stycznia 2000 r. do września 2010 r. Analizę przeprowadzono z wykorzystaniem modeli uporządkowanych zmiennych zależnych. W badaniu uwzględniono 8 możliwych zmiennych, które mogły istotnie wpływać na prawdopodobieństwo zmian rocznej stopy depozytowej oraz stopy rezerwy obowiązkowej dla 6 największych banków: realną roczną dynamikę PKB w Chinach, wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych (inflację CPI), dynamikę cen nieruchomości w 35 największych aglomeracjach Chin, dynamikę sprzedaży detalicznej dóbr konsumpcyjnych, tempo wzrostu rezerw walutowych Chin, dynamikę eksportu, tempo wzrostu wartości kredytów dla sektora niefinansowego oraz wskaźnik koniunktury PMI dla przetwórstwa przemysłowego w kategorii zatrudnienie. W badanym okresie istotny wpływ na decyzje Ludowego Banku Chin dotyczące stopy rezerw obowiązkowych miała bieżąca dynamika PKB i opóźniony wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. Z kolei przyszłe wartości tych zmiennych były czynnikami wpływającymi na poziom stopy depozytowej. Sugeruje to, że mimo braku niezależności w zakresie kształtowania narzędzi polityki monetarnej decyzje Ludowego Banku Chin dotyczące stóp procentowych były w pewnym stopniu podyktowane oceną perspektyw wzrostu gospodarczego i inflacji. Badanie wykazało również istotny wpływ dynamiki cen nieruchomości na poziom stopy rezerw obowiązkowych. Może to stanowić zwiastun zmian w funkcjach reakcji głównych banków centralnych w kierunku równoczesnego wykorzystywania instrumentów polityki pieniężnej i narzędzi polityki makroostrożnościowej w celu przeciwdziałania bańkom spekulacyjnym na rynku nieruchomości. Zastosowana metoda badawcza nie pozwala stwierdzić, w jakim stopniu luka popytowa i odchylenie inflacji od celu wpływały na decyzje Ludowego Banku Chin w analizowanym okresie. Rola tych czynników w polityce monetarnej w Chinach stanowi zatem interesujący obszar dla dalszych badań.