Polska stoi w obliczu szczególnie ostrych przemian demograficznych. Oczekuje się, że wskaźnik obciążenia demograficznego wzrośnie z nieco powyżej 20% w 2000 r. do ponad 60% w 2050 r. Polska doświadczyła ostatnio także ogromnej fali imigracji, głównie z Ukrainy. W niniejszym artykule zbadano, jak starzenie się i migracje wpłyną na polską gospodarkę i jakie konsekwencje mają te dostosowania dla polityki pieniężnej. Stosując model równowagi ogólnej z uwzględnieniem cyklu życia, pokazano, że spadek naturalnej stopy procentowej (NSP) spowodowany procesami demograficznymi jest znaczny i wynosi ponad 1,5 punktu procentowego, choć rozłożony jest na 40 lat. Wpływ przepływów migracyjnych jest stosunkowo niewielki i nie może znacząco złagodzić presji na spadek wskaźnika NSP wywołany starzeniem się populacji. Jeśli bank centralny dowiaduje się o malejącym wskaźniku NSP z opóźnieniem, prawdopodobny jest dłuższy okres utrzymywania się inflacji poniżej celu. W tym przypadku prawdopodobieństwo osiągnięcia zerowej dolnej granicy dla stóp procentowych staje się głównym ograniczeniem polityki pieniężnej, podczas gdy może pozostać pod kontrolą, jeśli bank centralny wykorzysta trendy demograficzne do aktualizacji bieżących szacunków NSP.