Artykuł napisano w celu wyznaczenia czynników kształtujących gotowość do emigracji zarobkowej mieszkańców Polski. Posłużono się danymi indywidualnymi pochodzącymi z badania Diagnoza Społeczna 2015 i 2013. Wykorzystano dane z badań, w których respondenci odpowiadali na pytanie o zamiary emigracji zarobkowej, stanowiące ważną przesłankę dla faktycznej emigracji. Udzielone odpowiedzi miały charakter jakościowy (wyrażam chęć/nie wyrażam chęci). Z tego względu narzędziem badawczym był model logitowy, który zapewnia dobre własności statystyczne w przypadku objaśniania zmiennych binarnych. Otrzymane wyniki wskazują, że najważniejszymi czynnikami zwiększającymi prawdopodobieństwo wyrażenia zamiaru emigracji zarobkowej są: formalny status bezrobotnego, znajomość przynajmniej jednego języka obcego, pozyskanie w minionym roku nowych kwalifikacji oraz szeroko rozumiane niezadowolenie (z sytuacji w kraju, miejscu zamieszkania, własnej sytuacji finansowej). Natomiast czynnikami zmniejszającymi to prawdopodobieństwo są: wiek i płeć (osoby starsze i kobiety rzadziej deklarują zamiar emigracji) oraz wysoki poziom formalnego wykształcenia. Ponadto gotowość do emigracji jest także, w sposób istotny, kształtowana przez sytuację rodzinną respondenta.