Głównym celem artykułu jest poszukiwanie wyjaśnienia, w jaki sposób na Tajwanie udało się stworzyć sprzyjający rozwojowi gospodarczemu ład instytucjonalny. W artykule zanalizowano proces przemian instytucjonalnych na Tajwanie za pomocą koncepcji teoretycznej D.C. Northa, J.J. Wallisa, S.B. Webb oraz B.R. Weingasta. Dokonana analiza umożliwiła pozytywną weryfikacje hipotezy badawczej, że istotnym czynnikiem determinującym politykę gospodarczą Tajwanu było zagrożenie ze strony Chińskiej Republiki Ludowej. Zagrożenie wywierało ciągłą presję na elity, dlatego były one zmuszone kooperować, a ich działanie stało się w większym stopniu przewidywalne. Właśnie dlatego autorytarny rząd na Tajwanie był w stanie stworzyć instytucjonalne fundamenty korzystne dla rozwoju gospodarczego, a korzyści płynące z szybkiego tempa wzrostu gospodarczego trafiały w miarę równomiernie do całego społeczeństwa. Nietypowe warunki, w jakich przeprowadzano reformy polityczne i gospodarcze na Tajwanie sprawiają, że udane skopiowanie modelu rozwojowego Tajwanu w innych krajach, zarówno słabo, jak i średnio rozwiniętych wydaje się mało prawdopodobne.