Celem artykułu jest przedstawienie argumentów teoretycznych i wniosków z badań empirycznych dotyczących siły przetargowej gospodarstw rolnych we współczesnych łańcuchach żywnościowych. Inspiracje teoretyczne czerpane są głównie z nowej ekonomii politycznej i nowej ekonomii instytucjonalnej. Sformułowano tezę, że siła przetargowa podmiotów zależy zarówno od posiadanych zasobów (siły ekonomicznej), jak i od możliwości wpływania na sferę polityczną (siły politycznej). Analizowane są następujące czynniki rynkowe wpływające na siłę przetargową gospodarstw rolnych: struktura rynku, wielkość posiadanych zasobów ekonomicznych, wielkość kosztów transakcyjnych i zasięg współpracy. Dodatkowo pokazano czynniki polityczne: rozkład preferencji wyborców w danym społeczeństwie oraz wpływ organizacji rolniczych jako ważnych grup interesu. W artykule podjęta została próba uporządkowania definicji i podejść metodologicznych wykorzystywanych w analizie siły przetargowej. Wskazano obszary dalszych badań, kładąc nacisk na analizy dotyczące siły politycznej podmiotów w łańcuchach żywnościowych i na konieczność powiązania tej siły z siłą ekonomiczną.