Celem artykułu jest przeprowadzenie empirycznej analizy wpływu kapitału społecznego i jakości otoczenia instytucji formalnych na rozwój finansowy i wzrost gospodarczy, na podstawie próby krajów rozwijających się i rozwiniętych, w latach 1980-2009, przy wykorzystaniu metody uogólnionych momentów. W artykule podjęto próbę przetestowania hipotezy o istnieniu efektu synergii pomiędzy rozwojem sektora finansowego oraz: po pierwsze z instytucjami formalnymi opisywanymi za pomocą indeksu jakości otoczenia instytucjonalnego; po drugie instytucjami formalnymi wyrażanymi za pomocą poziomu kapitału społecznego. Innymi słowy, podjęto próbę oceny czy jakość instytucji formalnych, a także poziom zaufania i kooperacji między członkami społeczeństwa są konieczne do promowania sektora finansowego a w konsekwencji wzrostu gospodarczego w długim okresie. Zasadniczymi wynikami wynikającymi z przeprowadzonych analiz modelowych są: (i) rozwój instytucji formalnych wywiera pozytywny wpływ na efektywność gospodarczą w długim okresie, poprzez rozwój rynków finansowych; (ii) wpływ rozwoju sektora finansowego na wzrost gospodarczy zależy również od stanu instytucji nieformalnych oraz od podwyższonego poziomu zaufania wśród członków społeczeństwa.