Celem artykułu jest omówienie podstawowych teorii dotyczących transakcyjnej rezerwy płynności, wskazanie i wyjaśnienie głównych różnic pomiędzy nimi oraz identyfikacja istotnych determinantów transakcyjnej rezerwy płynności, pozwalająca na rozstrzygnięcie, która z zaprezentowanych teorii lepiej wyjaśnia jej zmienność w przypadku spółek giełdowych w Polsce. Analizę przeprowadzono na podstawie niezbilansowanych danych panelowych zawierających informacje ze sprawozdań finansowych spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie w latach 1999–2015 oraz informacje o otoczeniu makroekonomicznym. Przy szacowaniu parametrów modelu wykorzystano systemowy estymator uogólnionej metody momentów z odporną macierzą wariancji-kowariancji. Wykazano, że poziom utrzymywanych zasobów gotówkowych mają dodatni związek ze wskaźnikiem zadłużenia, wielkością przepływów pieniężnych, wielkością przedsiębiorstwa i wartością kapitału obrotowego. Ponadto zidentyfikowano istotny ujemny związek między faktem wypłacania przez spółkę dywidendy, a transakcyjną rezerwą płynności utrzymywaną przez rozważane przedsiębiorstwa. Wykazano również, że charakterystyki otoczenia makroekonomicznego istotnie wpływają na wielkość środków pieniężnych spółek, co potwierdziły przeprowadzone testy warunków skrajnych. Na podstawie wyników można wskazać na przewagę postulatów teorii hierarchii źródeł finansowania nad postulatami teorii substytucji, w odniesieniu do transakcyjnej rezerwy płynności utrzymywanej przez badaną grupę podmiotów.