Celem artykułu jest analiza zawodowej i sektorowej segregacji kobiet na polskim rynku pracy w latach 2000–2013. Przeprowadzono analizę stopnia segregacji kobiet w przekroju wielkich i dużych grup zawodowych oraz w przekroju sekcji PKD. Podjęto też próbę odpowiedzi na pytanie, czy istotny wzrost liczby kobiet z wyższym wykształceniem na polskim rynku pracy przełożył się na zmiany ich struktury zatrudnienia. Przeprowadzone badania wskazują na występowanie zjawiska segregacji zawodowej i sektorowej w Polsce. Struktura zatrudnienia w Polsce wskazuje na dominację kobiet w zawodach i sekcjach uważanych za bardziej kobiece (opieka zdrowotna, edukacja) a dominację mężczyzn w zawodach i sektorach wymagających większego wysiłku fizycznego (budownictwo). Wydaje się zatem, że w dużym stopniu istniejący podział nie jest wynikiem dyskryminacji, a odzwierciedleniem zarówno psychofizycznych, jak i kulturowych uwarunkowań związanych z zatrudnianiem kobiet i mężczyzn. Wejście na rynek pracy dużej liczby kobiet z wyższym poziomem wykształcenia spowodowało wzrost odsetka kobiet pracujących w grupach wymagających wyższych kwalifikacji zawodowych oraz na stanowiskach kierowniczych. Jednocześnie można wskazać na dalszy wzrost koncentracji zatrudnienia kobiet w zawodach i sekcjach sfeminizowanych, a zatrudnienia mężczyzn w zawodach i sekcjach zmaskulinizowanych.