Jednym z ważniejszych, a jednocześnie najszerzej rozpowszechnionych przejawów postępu technologicznego i upowszechniania się warunków nowej gospodarki jest tzw. gospodarka współdzielenia (sharing economy). Można przez nią rozumieć model społeczno-gospodarczy, oparty na oddolnych inicjatywach indywidualnych osób (relacje P2P), które odnoszą się do nie w pełni wykorzystanych zasobów, bazując na współdzieleniu realizowanym poprzez platformy technologiczne, za opłatą lub bezpłatnie. Celem artykułu jest szczegółowa charakterystyka zaufania, stanowiącego fundament i niezbywalny element gospodarki współdzielenia. Przedstawiono definicje i cechy samej gospodarki współdzielenia, a następnie – pojęcie, funkcje, a także wybrane koncepcje oraz mechanizmy budowania zaufania. Dalej dokonano konceptualizacji pojęcia tzw. zaufania intermediacyjnego, charakterystycznego dla sharing economy, oraz opisano mechanizmy jego budowania. Poruszono także kwestię różnic między zaufaniem a wiarygodnością. Z rozważań wynika, że zaufanie intermediacyjne jest nieodłącznie związane z gospodarką współdzielenia.