W artykule podjęto zagadnienie współczesnych wyzwań środowiskowych wynikających z działalności gospodarczej człowieka oraz gospodarki o obiegu zamkniętym jako odpowiedzi na te problemy. Celem artykułu jest porównanie wysiłków krajów UE we wdrażaniu modelu gospodarki zamkniętej, a także wskazanie strategicznych celów UE w tym obszarze. Ponadto, artykuł wskazuje argumenty za pilną zmianą paradygmatu opartego na modelu liniowym w celu osiągnięcia bardziej sprawiedliwego podziału dóbr w granicach możliwości Ziemi. Artykuł oparto na analizie źródeł wtórnych – literatury przedmiotu, aktów prawnych i licznych raportów. Dane statystyczne wykorzystane w pracy pochodzą głównie z baz danych Eurostatu i PlasticsEurope. Analiza prowadzi do jednoznacznych wniosków, że w dzisiejszym świecie zanieczyszczonym do granic możliwości, z ograniczonymi zasobami, z szybko rosnącymi liczbą ludności i wskaźnikiem urbanizacji, dalsze wykorzystanie modelu liniowego nie jest już możliwe. Model gospodarki zamkniętej dostarcza też ekonomicznych argumentów – przejście na CE pociąga za sobą nowe inwestycje (np. innowacyjne modele produkcji i wykorzystania surowców wtórnych, zaawansowane sortowanie lub recykling chemiczny) i przyczynia się do redukcji kosztów (oszczędność surowców). Gospodarka o obiegu zamkniętym stała się strategicznym celem na poziomie UE, podobnie jak w poszczególnych krajach UE, które już wcześniej dostrzegły potrzebę zmiany modelu swoich gospodarek i korzyści z tego wynikających.