Celem artykułu jest dokonanie oceny wyników dotychczasowej unijnej polityki regulacyjnej, prowadzonej w obszarze rynku usług telekomunikacyjnych (RUT), ukierunkowanej na stworzenie rynku konkurencyjnego. Nawiązując do przyjętego celu, skoncentrowano rozważania na udzieleniu odpowiedzi na następujące pytania badawcze: 1) czy podjęty przez UE model otwierania RUT na konkurencję okazał się skuteczny? 2) czy można już mówić o zakończeniu zaplanowanego zadania stworzenia w UE konkurencyjnego RUT? Przy pisaniu artykułu wykorzystano metodę krytycznej analizy literatury, zastosowaną do przedstawienia stanu wiedzy na temat istoty regulacji oraz powodów regulowania RUT, metodę przyczynowo-skutkową służącą do wykazania związków między konkretnymi rozwiązaniami regulacyjnymi i generowanymi przez nie efektami ekonomicznymi i społecznymi oraz metodę syntezy, pozwalającą na dokonanie kompleksowej oceny unijnej polityki regulacyjnej odnoszącej się do RUT, jak i wskazanie głównych, współczesnych dylematów tej polityki. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, iż prowadzone w UE liberalizowanie RUT doprowadziło do usunięcia monopolu telekomunikacyjnego i starych struktur regulacyjnych, oraz stworzenia i umocnienia konkurencji w obszarze świadczenia usług telekomunikacyjnych dla klientów końcowych. Mniej korzystnie przedstawiają się efekty budowania konkurencji w obszarze hurtowego dostępu do sieci (dla nowych operatorów telekomunikacyjnych). Uzyskane wyniki pozwalają na wyprowadzenie następujących wniosków: a) zastosowany przez UE model otwierania RUT na konkurencję okazał się - jak dotychczas - częściowo skuteczny, b) w istniejącej sytuacji nie można mówić o zakończeniu zaplanowanego zadania stworzenia w UE konkurencyjnego RUT, c) ważnym zadaniem prowadzonej przez UE polityki regulacyjnej w obszarze RUT powinno być wzmocnienie konkurencji w obszarze hurtowego dostępu do sieci telekomunikacyjnej.