Złożoność mechanizmów rządzących gospodarką powoduje, że najważniejsze kategorie makroekonomiczne, do których należy zaliczyć ­m.­in. inflację i bezrobocie, z reguły są współzależne. Analiza związków między tymi wielkościami jest przedmiotem badań ekonomistów mniej więcej od lat 50. XX w. Od tego czasu niezmiennie dużą popularnością cieszy się tzw. krzywa Phillipsa. Celem artykułu jest przedstawienie kontrowersji, jakie wywołuje ona wśród teoretyków ekonomii. Artykuł składa się z wprowadzenia, trzech części zasadniczych oraz podsumowania. W części pierwszej zanalizowano problem dotyczący położenia i nachylenia różnych wersji krzywej Phillipsa. W części drugiej przedstawiono kontrowersje związane z hipotezą racjonalnych oczekiwań oraz stopą bezrobocia równowagi. W części trzeciej podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy krzywa Phillipsa nadal powinna być wykorzystywana we współczesnych analizach makroekonomicznych. Artykuł zakończono podsumowaniem zawierającym wnioski końcowe. Stwierdzono w nich m.in., że krzywa Phillipsa może przyjmować różne kształty zarówno w okresie krótkim, jak i długim. Zależy to bowiem od rodzaju inflacji, która może być popytowa lub kosztowa, oraz od tego, czy przeważać będą jej pozytywne, czy negatywne następstwa. Ponadto podkreślono, że krzywa Phillipsa w rozszerzonych wersjach nadal może być skutecznym narzędziem analitycznym, stosowanym w makroekonomii.