Przez ostatnią dekadę tempo wzrostu gospodarki cyfrowej istotnie przekraczało postęp w tradycyjnych sektorach. Literatura ekonomiczna podkreśla pozytywny wpływ e-commerce na produktywność pracy, siłę nabywczą konsumentów i PKB. Zbiór badań opisujących politykę gospodarczą wspierającą handel internetowy jednak jest skromny. Konsekwencje zaniedbań widoczne są w Unii Europejskiej – kraje członkowskie zanotowały porażkę we wdrażaniu agendy cyfrowej z uwagi na małe obroty międzynarodowe w handlu internetowym oraz niskie uczestnictwo małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) w rynku cyfrowym. Celem badania jest ilościowa analiza czynników wspierających rozwój e-commerce na podstawie panelu gospodarek UE w latach 2010–2015. Autorzy wskazują istotną rolę inwestycji w infrastrukturę ICT oraz działań prowadzonych dla ochrony konsumenta. Taki wniosek implikuje zasadność dostosowania przepisów związanych z bezpieczeństwem zakupów przez słabsze gospodarki do liderów. Autorzy odrzucili hipotezę wskazującą, że niesprzyjające czynniki geograficzne i demograficzne mogą permanentne spowolnić rozwój handlu elektronicznego. Badanie wskazuje również na niewielki związek czynników strukturalnych np. poziomu PKB per capita, wskaźników skolaryzacji czy umiejętności informatycznych z łącznym udział e-commerce w handlu detalicznym. Autorzy zidentyfikowali również strategię digitalizacji zaaplikowane przez rządy Irlandii i Czech jako najbardziej skuteczne w UE m.in. z uwagi na sukces wdrożenia handlu internetowego w sektorze MSP.