W niniejszym artykule porównujemy różne metody oceny konsensusu w testach koniunktury, w których respondenci wyrażają oczekiwania na skali uporządkowanej. Wiarygodna metoda pomiaru siły konsensusu w oczekiwaniach respondentów dostarczyłaby ekonomistom cennych informacji, stanowiąc wiodący wskaźnik nastrojów podmiotów gospodarczych. Nie ma jednak jednej ogólnie przyjętej miary matematycznej służącej do oceny zgodności między wyrażanymi przez respondentów opiniami. W literaturze wymienianych jest kilka miar, w tym wskaźniki oparte na miarach dyspersji, entropii i wielowymiarowym simpleksie. W artykule przedstawiamy zdefiniowane w literaturze miary konsensusu oraz omawiamy ich zalety i ograniczenia. Następnie wykorzystujemy te wskaźniki do analizy oczekiwań wyrażonych w teście koniunktury w przetwórstwie przemysłowym w Polsce i porównujemy wyniki dla różnych zmiennych ekonomicznych. W kilku przypadkach znajdujemy powtarzalne schematy w zachowaniu miar konsensusu: oczekiwania cenowe charakteryzują się najwyższym stopniem konsensusu, a oczekiwania na temat produkcji i zamówień – najniższym. Wskazujemy również powiązania między stopniem konsensusu a stopniem optymizmu wśród respondentów mierzonym statystykami bilansowymi w przypadku cen, zatrudnienia i ogólnej sytuacji gospodarczej.