Celem artykułu jest usystematyzowanie podstawowych pojęć związanych z sektorem kreatywnym. Najwięcej uwagi poświęcono dwóm pojęciom: działalności twórcze i przemysły kultury. Zwrócono również uwagę na wzrastającą rolę przemysłów kultury oraz dokonano zestawienia najważniejszych problemów związanych z rozwojem i badaniem działalności twórczych. Artykuł ma charakter teoretyczny. Realizacja wyznaczonych celów pracy wymagała obszernych studiów literatury, w dużej mierze zagranicznej. Za sektor kreatywny (creative knowledge sector) w gospodarce narodowej uważa się ten, na który składają się działalności oparte na własności intelektualnej, mające korzenie w kulturze i nauce. W sektorze tym wyróżnia się dwie podstawowe grupy: działalności twórcze (creative industries) oraz tzw. działalności o dużym stopniu nasycenia wiedzą (knowledge intensive industries). Znaczenie tych przemysłów we współczesnej gospodarce wzrasta, a ich stan wpływa bezpośrednio lub pośrednio na rozwój miasta/regionu m.in. przez aktywizację potencjału ludzkiego, tworzenie miejsc pracy, rozwój sektorów komplementarnych związanych pośrednio z kulturą (np. turystyki i rekreacji), stymulowanie rewitalizacji obiektów poprzemysłowych czy udział w tworzeniu pozytywnego wizerunku miasta/regionu. Niemniej jednak rozwojowi działalności twórczych towarzyszą liczne problemy, w tym brak zaufania wobec tych dziedzin, powszechna opinia o ich nieproduktywności oraz brak metodologii oceny działalności twórczych.